Ενδείξεις δοκιμασίας γλυκαγόνης
Μετρώνται οι συγκεντρώσεις του c-πεπτιδίου
Δοκιμασία ελέγχου της ικανότητας των β’ κυττάρων για έκκριση ινσουλίνης.
Ο προσδιορισμός των συγκεντρώσεων του c-πεπτιδίου στον ορό προτιμάται από τον προσδιορισμό των επιπέδων της ινσουλίνης. Το c-πεπτίδιο και η ινσουλίνη εκκρίνονται σε ισομοριακές ποσότητες από το πάγκρεας όμως ένα ποσοστό της τάξης του 40-60% της ινσουλίνης που εκκρίνεται μεταβολίζεται κατά το πρώτο πέρασμα από το ήπαρ, το c-πεπτίδιο δεν μεταβολίζεται. Επομένως το c-πεπτίδιο σε σύγκριση με την ινσουλίνη είναι ένας πιο αξιόπιστος δείκτης ινσουλινοέκκρισης
ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ
Διαφορική διάγνωση μεταξύ διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2 (σε δυσδιάκριτες κλινικά περιπτώσεις).
- Η εκτίμηση της υπολειπόμενης ινσουλινοέκκρισης μετά από βλάβη του παγκρέατος (παγκρεατομή, τραυματισμός, χρόνια παγκρεατίτιδα).
- Ως κριτήριο έναρξης ινσουλινοθεραπείας σε τύπου ΙΙ άτομα με διαβήτη με μεγάλη διάρκεια νόσου που δεν ανταποκρίνονται στην αγωγή με αντιδιαβητικό δισκίο.
Η εξέταση γίνεται το πρωί μετά από νηστεία διάρκειας 8 ωρών και χωρίς να έχει προηγηθεί χορήγηση ινσουλίνης ή αντιδιαβητικών δισκίων.
Σημαίνει
Στη βασική c-πεπτίδιο ορού <0.06 mg/ml (ένδεια ινσουλίνης) τύπου II.
Στο 6ο λεπτό της χορήγησης (ενδοφλέβιας) 1 mg γλυκαγόνης c-πεπτίδιο στο 6ο λεπτό φυσικές τιμές 3,03 – 12,12 ng/ml (στα φυσιολογικά άτομα και στα άτομα με Διαβήτη τύπου 2.
c-πεπτίδιο < 1,81 ng/ml (ινσουλινοεξαρτώμενα άτομα με γνωστό διαβήτη τύπου 1).
Μια αύξηση του c-πεπτιδίου μικρότερη από 1,06 ng/ml από την βασική τιμή μετά χορήγηση γλυκαγόνης προβλέπει με μεγάλη ακρίβεια αστοχία των αντιδιαβητικών δισκίων και ανάγκη χορήγησης ινσουλίνης.
Αντένδειξη για δοκιμασία γλυκαγόνης: φαιοχρωμοκύττωμα.
Ανεπιθύμητες ενέργειες: Αλλεργικές αντιδράσεις (τύπου αναφυλαξίας), ναυτία, έμετος, ζάλη, κεφαλγία, ↑ σακχάρου αίματος.
Γλυκαγόνη είναι μια ορμόνη που εκκρίνεται από τα α΄κύτταρα των παγκρεατικών νησιδίων και που έχει αντίθετες δράσεις από την ινσουλίνη.
